Finland schools: Subjects scrapped and replaced with ‘topics’ as country reforms its education system

For years, Finland has been the by-word for a successful education system, perched at the top of international league tables for literacy and numeracy.

Only far eastern countries such as Singapore and China outperform the Nordic nation in the influential Programme for International Student Assessment (PISA) rankings. Politicians and education experts from around the world – including the UK – have made pilgrimages to Helsinki in the hope of identifying and replicating the secret of its success.

Which makes it all the more remarkable that Finland is about to embark on one of the most radical education reform programmes ever undertaken by a nation state – scrapping traditional “teaching by subject” in favour of “teaching by topic”.

“This is going to be a big change in education in Finland that we’re just beginning,” said Liisa Pohjolainen, who is in charge of youth and adult education in Helsinki – the capital city at the forefront of the reform programme.

Pasi Silander, the city’s development manager, explained: “What we need now is a different kind of education to prepare people for working life.

“Young people use quite advanced computers. In the past the banks had lots of  bank clerks totting up figures but now that has totally changed.

“We therefore have to make the changes in education that are necessary for industry and modern society.”

Subject-specific lessons – an hour of history in the morning, an hour of geography in the afternoon – are already being phased out for 16-year-olds in the city’s upper schools. They are being replaced by what the Finns call “phenomenon” teaching – or teaching by topic. For instance, a teenager studying a vocational course might take “cafeteria services” lessons, which would include elements of maths, languages (to help serve foreign customers), writing skills and communication skills.

More academic pupils would be taught cross-subject topics such as the European Union – which would merge elements of economics, history (of the countries involved), languages and geography.

There are other changes too, not least to the traditional format that sees rows of pupils sitting passively in front of their teacher, listening to lessons or waiting to be questioned. Instead there will be a more collaborative approach, with pupils working in smaller groups to solve problems while improving their communication skills.

Marjo Kyllonen, Helsinki’s education manager – who will be presenting her blueprint for change to the council at the end of this month, said: “It is not only Helsinki but the whole of Finland who will be embracing change.

“We really need a rethinking of education and a redesigning of our system, so it prepares our children for the future with the skills that are needed for today and tomorrow.

Pupils at Siltamaki primary school perform a rap as part of their cross-subject learning (Jussi Helttunen)Pupils at Siltamaki primary school perform a rap as part of their cross-subject learning (Jussi Helttunen)
“There are schools that are teaching in the old fashioned way which was of benefit in the beginnings of the 1900s – but the needs are not the same and we need something fit for the 21st century.”

The reforms reflect growing calls in the UK – not least from the Confederation of British Industry and Labour’s Shadow Education Secretary Tristram Hunt – for education to  promote character, resilience and communication skills, rather than just pushing children through “exam factories”.

But there would currently be little appetite in the UK for going as far as ditching traditional subjects.

Even in Finland, the reforms have met objections from teachers and heads – many of whom have spent their lives focusing on a particular subject only to be told to change their approach.

Ms Kyllonen has been advocating a “co-teaching” approach to lesson planning, with input from more than one subject specialist. Teachers who embrace this new system can receive a small top-up in salary.

About 70 per cent of the city’s high school teachers have now been trained in adopting the new approach, according to Mr Silander.

“We have really changed the mindset,” he said. “It is quite difficult to get teachers to start and take the first step… but teachers who have taken to the new approach say they can’t go back.”

READ MORE:
FINLAND TO REMOVE CURSIVE HANDWRITING FROM EDUCATION CURRICULUM
THIS IS WHAT SCHOOL LUNCHES LOOK LIKE AROUND THE WORLD

Early data shows that students are benefiting too. In the two years since the new teaching methods first began being introduced, pupil “outcomes” – they prefer that word to standards – have improved.

Finnish schools are obliged to introduce a period of “phenomenon-based teaching” at least once a year. These projects can last several weeks. In Helsinki, they are pushing the reforms at a faster pace with schools encouraged to set aside two periods during the year for adopting the new approach. Ms Kyllonen’s blueprint, to be published later this month, envisages the reforms will be in place across all Finnish schools by 2020.

Meanwhile, the pre-school sector is also embracing change through an innovative project, the Playful Learning Centre, which is engaged in discussions with the computer games industry about how it could help introduce a more “playful” learning approach to younger children.

“We would like to make Finland the leading country in terms of playful solutions to children’s learning,” said Olavi Mentanen, director of the PLC project,

The eyes of the education world will be upon Finland as it opts for change: will it be able to retain or improve its showing in the PISA league tables published by the Organisation for Economic Co-operation and Development.

If it does, how will the rest of the education world react?

Case study: Finnish approach

It is an English lesson, but there is a map of continental Europe on the whiteboard. The children must combine weather conditions with the different countries displayed on the board. For instance, today it is sunny in Finland and foggy in Denmark. This means the pupils combine the learning of English with geography.

Welcome to Siltamaki primary school in Helsinki – a school with 240 seven- to 12-year-olds – which has embraced Finland’s new learning style. Its principal, Anne-Mari Jaatinen, explains the school’s philosophy: “We want the pupils to learn in a safe, happy, relaxed and inspired atmosphere.”

We come across children playing chess in a corridor and a game being played whereby children rush around the corridors collecting information about different parts of Africa. Ms Jaatinen describes what is going on as “joyful learning”. She wants more collaboration and communication between pupils to allow them to develop their creative thinking skills.

http://www.independent.co.uk/news/world/europe/finland-schools-subjects-are-out-and-topics-are-in-as-country-reforms-its-education-system-10123911.html

Φινλανδία: Μια ματιά στο πιο ανορθόδοξο εκπαιδευτικό σύστημα του κόσμου

Με τη συζήτηση σε εθνικό επίπεδο να περιστρέφεται γύρω από τις απολύσεις στο Δημόσιο και ειδικότερα σε ότι αφορά το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας, δράττουμε την ευκαιρία να δούμε πως τα καταφέρνουν οι άλλοι. Όχι με διάθεση γκρίνιας και μεμψιμοιρίας, αλλά για να ξεκινήσει μία πραγματικά γόνιμη συζήτηση ως προς το σε ποια κατεύθυνση θα πρέπει να κινηθούμε.

Ειδικότερα σε ότι αφορά στο εκπαιδευτικό σύστημα, είναι σαφές ότι η μεγαλύτερη δύναμη παγκοσμίως είναι η Φινλανδία. Βρίσκεται στις πρώτες θέσεις των δεικτών PISA και ανταγωνίζεται στα ίσα υπερδυνάμεις στο χώρο της εκπαίδευσης όπως η Νότιος Κορέα και η Σιγκαπούρη. Η διαφορά όμως, είναι πως στις ασιατικές χώρες το εκπαιδευτικό πρόγραμμα που ακολουθείται είναι εξουθενωτικό, ενώ αντίθετα η Φινλανδία έχει τις λιγότερες ώρες διδασκαλίας μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ, λιγότερο διάβασμα στο σπίτι και δίνει έμφαση στο δημιουργικό παιχνίδι.

Αυτό που ίσως να μην γνωρίζουν πολλοί, είναι πως το εκπαιδευτικό σύστημα της Φινλανδίας γεννήθηκε από τι στάχτες της δεκαετίας του 1960. Τότε οι Φινλανδοί μαθητές ήταν οι χειρότεροι στην Ευρώπη. Η χώρα δεν βρισκόταν σε καλή οικονομική κατάσταση και είχε ένα από τα χειρότερα εκπαιδευτικά συστήματα στον κόσμο.

Κατά τη δεκαετία του 1970, οι Φινλανδοί προχώρησαν στην εκπαιδευτική τους μεταρρύθμιση υιοθετώντας μία βασική και καθοριστική αρχή: στόχος δεν ήταν η αριστεία των μαθητών, αλλά η ισότητα στην εκπαίδευση. Η φιλοσοφία των Φινλανδών στην εκπαίδευση είναι πως όλοι έχουν κάτι να συνεισφέρουν και, όσοι δυσκολεύονται σε ορισμένους τομείς, δεν πρέπει να μένουν πίσω.

Όλα τα παιδιά είναι στην ίδια τάξη ανεξαρτήτως ικανοτήτων (εν αντιθέσει με ό,τι συμβαίνει σε πολλά από τα ιδιωτικά σχολεία στην Ελλάδα). Το σχολείο όμως, παρέχει ενισχυτική διδασκαλία στα παιδιά που το έχουν ανάγκη. Το αποτέλεσμα είναι πως στη Φινλανδία, το χάσμα μεταξύ των αποκαλούμενων κακών και καλών μαθητών, είναι εξαιρετικά μικρό.

Παράλληλα, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΟΣΑ, οι μαθητές στη Φινλανδία έχουν τις λιγότερες ώρες διδασκαλίας από οποιαδήποτε άλλη ανεπτυγμένη χώρα. Εδώ βρίσκεται μία ακόμη ειδοποιός διαφορά του φινλανδικού συστήματος. Η δευτεροβάθμια εκπαίδευση είναι ενιαία. Τα παιδιά δεν αλλάζουν τάξη όταν τελειώνουν το αντίστοιχο δημοτικό. Τα παιδιά ξεκινούν σχολείο στα 7 έτη, γιατί οι Φινλανδοί πιστεύουν ότι μέχρι τότε, μπορούν να μάθουν μόνο μέσα από το παιχνίδι. Μόνο μετά τα 7 είναι έτοιμα για εκπαιδευτικό πρόγραμμα και έτσι αντιδρούν και τα ίδια καλύτερα.

Στα σχολεία της Φινλανδίας επίσης… δεν υπάρχουν εξετάσεις. Μόνο στην τελευταία προαιρετική τάξη του σχολείου. Η αξιολόγηση των μαθητών γίνεται από τους δασκάλους, οι μαθητές μπορεί να δίνουν παροδικά τεστ στην τάξη και έχουν ελέγχους στο τέλος κάθε τριμήνου. Η βαθμολόγηση όμως, εξαρτάται από την εκτίμηση του καθηγητή και όχι από εξετάσεις.

Στη Φινλανδία, όμως, οι καθηγητές είναι άτομα που σέβονται τον εαυτό τους και τα σέβεται και η κοινωνία. Έχουν αντίστοιχο κύρος με τους γιατρούς και τους δικηγόρους. Διαθέτουν μεταπτυχιακές σπουδές, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, ενώ οι αμοιβές τους δεν ξεπερνούν το μέσο όρο του ΟΟΣΑ. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών τους, οι καθηγητές περνούν εκτενές πρόγραμμα προετοιμασίας, προκειμένου να μπορέσουν να διδάξουν. Αφού περάσουν αυτό το πρόγραμμα, με ατελείωτες ώρες παρατήρησης τάξεων και μαθημάτων, οι Φινλανδοί εκπαιδευτικοί μπαίνουν οι ίδιοι στην τάξη, έμπειροι, έχοντας αναπτύξει ένα ιδιαίτερο εκπαιδευτικό στυλ.  Ο συνδικαλισμός των εκπαιδευτικών είναι ανεξάρτητος από κόμματα. Όλοι οι εκπαιδευτικοί ανήκουν σε ένα συνδικαλιστικό όργανο (από νηπιαγωγούς μέχρι πανεπιστημιακούς) που συμμετέχει θεσμικά στη σύνταξη των προγραμμάτων και σπανίως έρχεται σε αντίθεση με τη διοίκηση.

Είναι όμως, το φινλανδικό σύστημα πρότυπο προς μίμηση; Άποψή μας είναι πως όχι. Δεν υπάρχουν ίδιες κουλτούρες και πολιτισμοί όπως και δεν γίνεται να υπάρχουν ίδια εκπαιδευτικά συστήματα. Μία ειδοποιός διαφορά επί παραδείγματι, είναι πως η Φινλανδία είναι αρκετά ομοιογενής πληθυσμιακά χώρα, χωρίς αρκετούς μετανάστες και χωρίς παιδιά με διαφορετικές μητρικές γλώσσες. Σίγουρα όμως, μπορούμε να αντλήσουμε στοιχεία. Και αυτό δεν αφορά μόνο στο κράτος ή στους εκπαιδευτικούς. Αφορά και τους ίδιους τους γονείς. Μέρος της επιτυχίας του φινλανδικού εκπαιδευτικού συστήματος οφείλεται στους γονείς. Στη χώρα αυτή είναι ισχυρή η κουλτούρα του οικογενειακού διαβάσματος, ενώ οι γονείς φροντίζουν να έχουν τακτική επαφή και επικοινωνία με τους δασκάλους. Εμείς;

«Οι μαθητές γυμνασίου στη Φινλανδία δεν έχουν περισσότερο από μισή ώρα την ημέρα διάβασμα στο σπίτι. Δεν έχουν στολή για το σχολείο, δεν έχουν μαθητικές κοινότητες, δεν έχουν valedictorian, επαίνους και βραβεία ούτε τάξεις για χαρισματικά παιδιά. Δεν υπάρχουν καθιερωμένες εξετάσεις, οι γονείς αγωνιούν ελάχιστα για τις πανεπιστημιακές σπουδές και τα παιδιά δεν αρχίζουν σχολείο πριν τα 7… Η φινλανδική νεολαία, όπως σε όλες τις χώρες του κόσμου, χάνει ώρες online, ακούει rap και heavy metal… Σχεδόν οι μόνοι κανόνες στην τάξη είναι όχι κινητά, όχι ipod, όχι καπέλα. Στο τέλος του σχολείου όμως, είναι πολύ μπροστά από τους υπόλοιπους στα μαθηματικά, τις επιστήμες και το διάβασμα«

Ellen Gamerman

Ας δούμε λίγο τα δεδομένα:

  • Η υποχρεωτική 9ετής εκπαίδευση είναι ενιαία και περιλαμβάνει το κατώτερο στάδιο (ISCED 1) και το ανώτερο στάδιο (ISCED 2). Υπάρχει η 10η προαιρετική τάξη που την ακολουθούν, συνήθως, όσοι δεν συνεχίζουν σπουδές. Στόχος της υποχρεωτικής εκπαίδευσης είναι να προωθήσει την ανάπτυξη της προσωπικότητας των μαθητών, να υποστηρίξει την απόκτηση γνώσεων και ικανοτήτων, που απαιτούνται για περαιτέρω εκπαίδευση ή απασχόληση, και να διασφαλίσει την ανάπτυξη και μεταξύ τους συνεργασία, λαμβάνοντας υπόψη τις διαφορετικές προσωπικότητες των μαθητών.
  • Η διάρκεια του σχολικού έτους είναι 190 ημέρες. Οι διδακτικές ώρες ανά εβδομάδα είναι από 19 έως… 30(!) ανάλογα την τάξη.
  • Τα παιδιά δεν ξεκινούν σχολείο πριν τα 7 έτη.
  • Μέχρι να φτάσουν στην εφηβεία, τα παιδιά δεν δίνουν εξετάσεις και έχουν σπανίως εργασία για το σπίτι.
  • Οι εκπαιδευτικοί επιμορφώνονται συχνά, μερικές φορές με δικά τους έξοδα. Κάθε χρόνο δε, χάνονται μαθήματα 3 ημέρες, κατά τις οποίες οι εκπαιδευτικοί επιμορφώνονται σε διάφορα προγράμματα.
  • Όλοι οι μαθητές δικαιούνται δωρεάν μεταφορά και ένα σχολικό γεύμα.
  • Ιδιωτικά σχολεία δεν υπάρχουν.
  • Η οικονομική στήριξη των σχολείων αντιστοιχεί κατά 57% στο κράτος και τα υπόλοιπα έξοδα τα αναλαμβάνουν οι δήμοι.
  • Τα πανεπιστήμια επιχορηγούνται απευθείας από τον κρατικό προϋπολογισμό. Η κυβέρνηση υποστηρίζει οικονομικά τους σπουδαστές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και τους φοιτητές μέσω επιχορηγήσεων, φοιτητικών δανείων και με επιχορηγήσεις επιτοκίων. Η μη επιδοτούμενη ιδιωτική εκπαίδευση είναι ουσιαστικά ανύπαρκτη.
  • Προσχολική εκπαίδευση: Όλα τα παιδιά μέχρι 6 ετών δικαιούνται παιδική μέριμνα, εάν το επιθυμούν οι γονείς τους. Εκτός από το νηπιαγωγείο/παιδικό σταθμό, οι γονείς μπορούν να επιλέξουν τη δυνατότητα επιδόματος παιδικής μέριμνας, με το οποίο μπορούν να οργανώσουν την ημερήσια μέριμνα των παιδιών τους όπως το επιθυμούν. Στην ηλικία 6-7 ετών, τα παιδιά μπορούν να παρακολουθούν μαθήματα νηπιαγωγείου σε παιδικούς σταθμούς ή σε σχολείο βασικής εκπαίδευσης.
  • Η επιστημονική και παιδαγωγική κατάρτιση των εκπαιδευτικών είναι υψηλή και η συντριπτική πλειοψηφία των δασκάλων είναι κάτοχοι master.
  • Το φινλανδικό σύστημα καλλιεργεί τη διαθεματικότητα και την κριτική σκέψη.

Αρχείο νέων – LetsFamily.gr Διασκέδαση, εκπαίδευση για γονείς και παιδιάΦινλανδία: Μια ματιά στο πιο ανορθόδοξο εκπαιδευτικό σύστημα του κόσμου – LetsFamily.gr Διασκέδαση, εκπαίδευση για γονείς και παιδιά.